قانون مشهور ۱۰۰۰۰  ساعت

در مورد این قانون باید بدانید که:

1. این امر اختیاری است و می تواند متغیر باشد
2. اگر در برنامه ریزی هایتان این را لحاظ کنید می تواند بسیار مفید باشد.

قانون ۱۰۰۰۰ ساعت  اولین بار توسط ملکوم گلدول در کتابش به نام دور ریزها (Outliers) مطرح شد. چیزی که ما از این قانون می آموزیم این است که بیشتر نوازنده ها معمولا ده هزارساعت و یا بیشتر صرف یادگیری و تمرین مهارتشان می کنند.  معمولا تمریناتشان هدفمند و قانونمند بوده است.

البته هیچ قانونی وجود ندارد که بگوید اگر این تعداد ساعت را صرف تمرین کنید حتما موفق خواهید شد. اما در عین حال خالی از فایده هم نخواهد بود.

ساعات یادگیری

زمانی که شروع به فراگیری گیتار می کنید برای  تمرین خود به ساعات مشخصی از تمرین نیاز دارید. مثلا اگر می خواهید در زمانی کمتری پیشرفت کنید،

باید ساعات بیشتری در روز به تمرین بپردازید. این میزان ساعت تمرین که برای آن برنامه ریزی کرده اید فقط مناسب همان سطح می باشد. اگر قصد دارید که به مهارت های خود بیافزاید باید زمان تمرین را بیشتر کنید.

یک نکته کلیدی

 در مسیر فراگیری نواختن ساز گیتار خود دچار یاس و نا امیدی نشوید. چرا که تنها نتیجه ای که به دست می آورید رها کردن یادگیری و یا وقفه انداختن آن می باشد. هر وقفه می تواند مسیر آموختن شما را طولانی تر کند.

نگران استعداد خود نباشید

ابتدا زمان لازم را برای یادگیری مهارت نوازندگی گیتار خود صرف کنید. تنها بعد از صرف زمان ایده آل ۱۰۰۰۰ ساعت است که شما می توانید نتیجه دلخواه خود را بدست بیاورید.

ابتدای راه نگران استعداد خود نباشید این بهانه ای است که ما به خاطر تنبلی به آن پناه می بریم. اگر بعد از این میزان تمرین مفید به مهارت دلخواه خود نرسیدیم می توانیم علت آن را نداشتن استعداد بدانیم.

آیا استعداد موسیقایی اکتسابی است یا ذاتی (ارثی)؟

برخلااف اعتقاد عموم، استعداد موسیقی مهارتی است که شما می توانید آن را با تلاش و تمرین کسب کنید. این درست است که بعضی از افراد این مهارت را نسبت به سایرین با سرعت بالاتری فرا میگیرند. اما همه انسان ها با تمرین و ممارست قادر خواهند بود نواختن یک ساز موسیقی را یاد بگیرند.

کسانی که هرگز برای یادگیری گیتار زمان نگذاشته اند فقط به خاطر این که فکر می کنند گوش موسیقایی ندارند.  یا اینکه تصور می کنند که از هوش کافی برای این کار برخوردار نیستند. که  کاملا در اشتباه هستند و فرصت خود را از دست می دهند.

تمام هنرجویانی که برای یادگیری این مهارت خود زمان کافی صرف کرده اند، پیشرفت چشم گیری می کنند. در حالی که سایرین  به اندازه کافی تلاش نکرده اند به طبع نمی توانند گیتاریست های خوبی بشوند.

اگر زمانی کسی به شما گفت که سعی کرده است گیتار را یاد بگیرد ولی موفق نبوده و در نتیجه آن را رها کرده است.  باید بدانید آن فرد به خاطر عدم استعداد کافی گیتار آموزی را ترک نکرده است. او فقط به دلیل اینکه انگیزه کافی برای یادگیری نداشته.  در مراحل اولیه یادگیری به اندازه کافی ممارست نکرده است از فراگیری گیتار منصرف شده است.

اگر شما واقعا می خواهید به یک نوازنده حرفه ای ساز گیتار تبدیل شوید باید اراده قوی داشته باشید. به خصوص در مراحل اولیه یادگیری چراکه این سخت ترین مرحله در مسیر حرفه ای شدن شماست. به محض اینکه شما این مرحله را پشت سر بگذارید متوجه میشوید که استعداد نقشی در یادگیری شما نداشته است. تمرین چیزی است که در شما استعداد گیتاریست شدن را بوجود می آورد.